خدا جون متشکریم که
چشم دادی بهمون
واسه گریه کردنُ دیدن این دنیای زشت!
مرسی که پا به
ما دادی واسهء سگ دو زدن
واسه گشتن تو جهنم دنبالِ راهِ
بهشت!
خدا جون ممنون از این که دو تا دَس دادی به ما
تا اونا رُ
رو به هر مترسکی دراز کنیم!
تا نذاریم زنجیرا توی سیاهچال بپوسن!
تا
بتونیم ماشهء مسلسلا رُ ناز کنیم!
خیلی ممنون که یه جُفت گوش روی کله
های ماس
که با اون صدای بُمب افکنا رُ گوش بکنیم!
گوش به فرمانِ
خبرهای دروغ ِ رادیو
عشقُ آزادیُ انسانُ فراموش بکنیم!
آخ که
شُکرت – ای خُدا!-
واسه جهان به این بَدی!
چی می شُد اگه تو
دست
به ساختنش نمی زَدی!
خُدا جون!مرسی از این دلی که تو سینه
مونه
که می تونیم بذاریم بدزدنش با یه نگاه!
می تونیم دلِ یکی دیگه
رُ بازیچه کنیم
می تونیم خیلی راحت به عشق بگیم یه
اشتباه!
خداجون!ممنون که مغزی توی کله مون داریم
که می تونه داغی
ِ تیر خلاصُ حس کُنه!
می تونه سراغ دنیاهای ممنوعه بره!
می تونه مِس
رُ طلا ، یا که طلا رُ مِس کُنه!
مرسی که زبون به ما دادی برای حرف
زدن
تا از این همه مزخرف دُنیا رُ پُر بکنیم!
تا دهن بند اختراع بشه
به لطف حرف حق
تا بتونیم با زبون از تو تشکر بکنیم!
آخ که شُکرت
– ای خُدا!-
واسه جهان به این بَدی!
چی می شُد اگه تو دست
به
ساختنش نمی زَدی ! ...
شروع دوباره
خیلی اشتباه ها تو زندگیم انجام دادم هیچ کدوم به نفعم نبوده میخوام دیگه بچگی نکنم میخوام حواسم به زندگیم باشه به دور و ورم به خانوادم به انتخاب دوستام میخوام بشم یه ادم دیگه هر چند ک که سخته ولی میشه
دل خوش سیری چند؟
بیخودی خندیدیم... که بگوییم دلی خوش داریم،بیخودی حرف زدیم... که بگوییم زبان هم داریم،ما به هر دیواری... آینه بخشیدیم... که تصور بکنیم... یکنفر با ما هست!!!
رگبار
محتاج
گفتم
نمیدانم که در قید
که هستی؟
طرفدار خدا یا بت پرستی؟
نمیدانم در این دنیای محشر!
به چه عشقی
چنین ساکت نشستی!
گفت
طرفدار خدای
عشقم ای یار
از این عاشق کشی ها دست بردار
که کار بت پرست بی وفایی
نه من
که غصمه درد جدایی
درد جدایی...
گفتم
خدارا با تو هرگز نیست کاری
که
تو خود ناخدای روزگاری
به روی زورقی درهم شکسته
مثل ماهی که رو ابرا
نشسته
گفت
اگر من ناخدایم با خدایم
نکن تو از خدای خود جدایم
به تو محتاجم ای یار موافق
به تو محتاجم ای همراه عاشق
به
تو محتاجم ای یار موافق
به تو محتاجم ای همراه عاشق
گفتم
خدای عشق تو داره خدایی...
که تو
دینش گناه بی وفایی...
بگو رندانه می گویی و صد افسوس
تو نور ماهی و من نور
فانوس
تو هشیارانه گفتی .. یا ز مستی
نفهمیدم ... که در قید که
هستی
گفت
من غرق سکوتم تو بخوان...
قصه پرداز تویی
من هیچم و پوچم تو
بمان...
سینه و راز تویی
به تو محتاجم ای یار
موافق
به تو محتاجم ای همراه عاشق
به تو محتاجم ای یار موافق
به تو محتاجم
ای همراه عاشق
گفتم
من غرق سکوتم تو بخوان
قصه پرداز
تویی
من هیچم و پوچم تو بمان
سینه و راز تویی....
من رو به زوالم
دم
آغاز تویی....
از ادمیت
آدم بودن هم چیز خوبیست انگار
به یک نفس عمیق می مانَد هر روزش!
بفرمایید:
یک لقمه آدمیت ایرانی
با یک ورقه پنیر فرانسوی
نوشته لعیا خواهرم
به زاستی پل زندگی کجاس؟
به شهر فکر میکنند،دختران شهر در ارزوی روستا میمیرند
مردان کوچک به اسایش مردان بزرگ فکر میکنند
مردان بزرگ در ارزوی ارامش مردان کوچک میمیرند
پروردگارا،کدامین پل در کجای جهان شکسته است
که هیچ کس نه به خانه اش میرسد نه به ارزوهاش؟؟
دلم گرفته
خوش به حال آسمون که هر وقت دلش بگیره بی بهونه می باره ... به کسی توجه نمی کنه ... از کسی خجالت نمی کشه ... می باره و می باره و ... اینقدر می باره تا آبی شه ... آفتابی شه...!!! کاش ... کاش می شد مثل آسمون بود ... کاش می شد وقتی دلت گرفت اونقدر بباری تا بالاخره آفتابی شی ... بعدش هم انگار نه انگار که بارشی بوده ... انگار نه انگار که غمی بوده ... همه چیز فراموشت بشه ...!!! کاش می شد
زندگی
زیبایی زندگی آرام است مثل آرامش یک خواب بلند زندگی شیرین است مثل شیرینی یک روز قشنگ زندگی رویایی است مثل رویای ِیکی کودک ناز زندگی زیبایی است مثل زیبایی یک غنچه ی باز زندگی تک تک این ساعتهاست زندگی چرخش این عقربه هاست زندگی راز دل مادر من زندگی پینه ی دست پدر است زندگی مثل زمان در گذر است
سلام
این وب و راه انداختم برای دل خودم و هر جی دوست داشتم توش بنویسم
قبلا عکاسی میکردم حدودا یه ماهی میشه که عکاسی نکردم اعصابم از خودم خورده از کارهایی که کردم این که الان وضعم اینجوریه
ولی بازم خدا رو شکر میکنم که وضع بد تر از این نشد
ولی دلم برای عکاسی خیلی تنگ شده خیلی زیاد دلم برای دوربینم هم تنگ شده امیدوارم دوباره همه جی رو به راه بشه
